Τον 4ο ακόμη αιώνα μ. Χ. ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έγραψε: «Μεγάλην παρακαταθήκην ἔχομεν τά παιδία» καθώς και ότι «Τῆς τέχνης ταύτης (της παιδαγωγικής) οὐκ ἔστιν ἄλλη μείζων. Τί γάρ ἴσον τοῦ ρυθμίσαι ψυχήν και διαπλάσαι νέου διάνοιαν;»
Την ίδια περίοδο, σε πολύ σημαντικά έργα του Μεγάλου Βασιλείου εντοπίζονται πρωτοπόρες για την εποχή παιδαγωγικές παροτρύνσεις.
Πολύ σημαντικό είναι το έργο του: "ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΝ ΕΞ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΩΦΕΛΟΙΝΤΟ ΛΟΓΩΝ"
"Ὡς ὅ γε τὴν ἄχρι ῥημάτων παρὰ τοῖς ἄλλοις φιλοσοφίαν ἔργω βεβαιῶν οἶος πέπνυται· τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσι." αυτό για εμάς τους δασκάλους