Να τονίσω πως αφενός κάθε γονέας ορίζει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά σύμφωνα με τις δικές του αντοχές και αξίες, αφετέρου κάθε γονέας μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δική του τεχνική για την αντιμετώπιση της. Δεν υπάρχουν συνταγές.

Ποιες τεχνικές λοιπόν μπορεί να χρησιμοποιήσουμε για την αντιμετώπιση ανεπιθύμητων συμπεριφορών

Επιβραβεύστε με ανταμοιβές τις επιθυμητές συμπεριφορές. Θέλω να σημειώσω πως οι ανταμοιβές δεν είναι υποχρεωτικό να είναι υλικές. Μπορεί να είναι το παιδί να δει μια ταινία μαζί σας, να παίξετε ένα παιχνίδι που αγαπά ή να παρακολουθήσει πέντε λεπτά παραπάνω τηλεόραση τη μέρα. Επιπρόσθετα μπορείτε να αποτρέψετε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά εξηγώντας το λόγο, και να ανταμείψετε μια επιθυμητή εξηγώντας πάλι το λόγο.

Θέστε σαφή όρια ώστε το παιδί να ξέρει τι περιμένετε από αυτό. Τα όρια μπορούν να μπουν με πολλούς τρόπους. Κάποιους από αυτούς τους τρόπους είναι: Λεκτικά, με εικόνες, με χρονόμετρα ή με λίστες.

Πχ: Μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά μπορεί να είναι η εμμονή με τον υπολογιστή, μπορούμε με χρονόμετρο να θέσουμε το όριο.

Προσπαθήστε να αλλάξετε το περιβάλλον γύρω σας, εάν νομίζετε πως επηρεάζει την συμπεριφορά που δεν θέλετε να κάνει το παιδί.

Πχ: Όταν ένα παιδί είναι πολύ ανήσυχο στο σπίτι την ώρα που διαβάζετε και πειράζει τα πάντα, μειώστε τα ερεθίσματα γύρω του

Να είστε σταθεροί στην αντιμετώπιση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς. Θα πρέπει όσοι εμπλέκεστε με τα παιδιά όταν αντιμετωπίζετε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά να έχετε ίδια στάση και προσέγγιση. Κλειδί είναι η συνεργασία και με το σχολείο.

Κάνετε συμφωνίες με τα παιδιά σας. Γενικά, όταν φτάνουμε στα όρια μας συχνά εκτοξεύουμε απειλές που δεν τις πραγματοποιούμε σχεδόν ποτέ. Ας δίνουμε λοιπόν επιλογές!

Πχ: Όταν ένα παιδί δεν θέλει να διαβάσει ας του πούμε:" Θες να κάνεις τις εργασίες σου πριν ή μετά το φαγητό" και όχι "Αν δεν διαβάσεις δεν θα δεις τηλεόραση ποτέ ξανά"

Αγνοήστε την μη επιθυμητή συμπεριφορά του παιδιού. Συνήθως ένα παιδί εντείνει τη συμπεριφορά του όταν πάρει προσοχή.  

Αγνοήστε και παράλληλα ανταμείψτε τις επιθυμητές συμπεριφορές. Εννοείται ότι δεν αγνοούμε τις επικίνδυνες συμπεριφορές.

Κλείνοντας θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλοι εμείς που είμαστε οι σημαντικοί άλλοι για το παιδί όταν αντιμετωπίζουμε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά (γονείς, εκπαιδευτικοί, θεραπευτές) θα πρέπει να το κάνουμε όταν είμαστε ήρεμοι ώστε να μην χειροτερέψουμε τις καταστάσεις και να έχουμε τη διάθεση να συνεργαστούμε όλοι μαζί!

Καλή δύναμη!!

Πηγή: Εταιρεία Ψυχοκοινωνικών Μελετών (Ε.ΨΥ.ΜΕ)( Πρόγραμμα Cygnet)

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη